امروز توی آخرین وبینار نویسندگی خلاق که استاد (شاهین کلانتری) برگزار کردند و یکی از بهترین کلاس‌های دوره بود، درباره موضوعات متنوع و مفیدی در جمع دوستان تبادل نظر کردیم و مثل تمام جلسات یک سال اخیر که محور گفتگوها براساس «نوشتن» بود، استاد نکات ارزنده‌ای را مطرح کردند که در جای خود بسیار قابل تأمل بود و من بطور پی در پی درحال یادداشت‌برداری بودم چراکه هر کلمه‌ ایشان همچون گوهری در میان مخزن واژه‌ها می‌درخشید و قادر نبودم بی‌اعتنا از کنارشان عبور کنم.

پس ناگزیر چون صیادی که در پی شکار صید کمیابی است هردم  مترصد ثبت‌نمودن تک تک کلماتی بودم که  از زبان استاد جاری می‌شد و همان دم به دامش می‌انداختم.

در ابتدای جلسه  ایده انتخاب «کلمه سال» توسط ایشان مطرح شد و سیلی از پیامهای دوستان را که هیجان‌زده کلمات منتخب‌شان را ارسال می‌کردند، روانه صفحه کامنت‌ها شد.

من هم کلمه «شعر» را به عنوان کلمه سال جدید (۱۴۰۰) انتخاب کردم. البته این ایده برای من خوشبختانه یک تمرین و تکرار دوباره از تجربه‌ای لذت‌بخش بود که امسال در دوره «پرکاری در خانه»  از خود استاد فراگرفته بودم و کلمه «نوجوان» را به عنوان کلمه سال ۹۹ درنظر گرفته بودم و چندین ماه (اگر نگویم بصورت مستمر و پیوسته) اما تا حدی منظم کار کردم و نتیجه‌اش این بود که نسخه پیش‌چاپ کتابم – با فرزندم چگونه رفتار کنم- در اسفندماه آماده ویراستاری و چاپ نهایی در سال جدید است؛ خداراشکر! و این را مدیون شرکت در کلاسهای ارزشمند شاهین کلانتری هستم که بی‌دریغ و بدون چشم‌داشت تحربیاتش را در اختیار اعضای دوره‌هایش قرار میدهد.

باری؛ از آنجائی که از همان دوره نوجوانی به شعر (بخصوص شعر نو و سپید) علاقه وافری داشته و دارم و برحسب ذوق و قریحه شخصی‌ام (و نه دانش لازم) یک دفتر شعر چاپ‌‌‌شده (به نام حریم خیال) نیز دارم اما تصمیم گرفتم که در سال آینده با پشتکار و علاقه بیشتری نسبت به کسب دانش و مهارت لازم برای شعرنویسی ممارست به خرج دهم و به طور جدی روی این مقوله کار کنم. (اگرچه که هنوز نسخه پیش‌نویس داستانم را هم که توی دوره نویسندگی باید تا آخر بهار آماده کنم هنوز تکمیل نکرده‌ام) اما بهرحال قصد دارم کتابهای شعری که از شاعران معاصر و به‌نام کشورم خریده و در کتابخانه‌ شخصی‌ام موجود است را مطالعه کرده و زمان بیشتری برای تمرین شعرنویسی تخصیص دهم.

توی کلاس امروز همانطور که یکبار دیگر نیز اذعان نمودم استاد مطالب شنیدنی و باارزشی را بیان کردند که من نیت دارم به طور خلاصه آنچه را از وبینار امروز آموخته‌ام در اینجا شرح دهم:

۱- وقتی شما یک «کلمه» را به جای لیستی از اهداف برای سال‌تان درنظر می‌گیرید، این موجب می‌شود که اهداف و ایده‌هایتان را در همان کلمه خلاصه کرده و روی آن متمرکز شوید؛کلمه‌ای که قرار است یک سال تمام در کنارش بمانید. این کلمه به شما کمک می‌کند به همان فردی تبدیل شوید که برای آن به دنیا آمده‌اید. پس در نهایت امکان تغییر شما را فراهم می‌سازد. به عنوان پیشنهاد: کلمه موردنظر را توی برگه‌هایی بنویسید و در محل‌هایی که در معرض دیدتان قرار دارد، مثلا: اتاق خواب، دفتر کار، آینه و … نصب کنید یا حتی به عنوان تصویر پس‌زمینه گوشی‌ خودتان قرار دهید. این کار باعث الهام‌بخش شدن فعالیت‌های شما در مسیر رشد کردن خواهد شد و هر روز به شما یادآوری می‌کند که در مسیری که دوست دارید پیش بروید.

۲-هر روز به کلمه منتخب سال بیندیشید و حداقل یک جمله راجع به آن و رابطه‌ خودتان با کلمه موردنظر بنویسید. این کار سبب تداوم  و تعمیق بخشیدن برنامه‌هایتان می‌شود .

۳-هر روز براساس رخدادهای روزمره یک یادداشت کوتاه بنویسید. اگر هر روز این رخدادهای به ظاهر ساده اما باارزش را بنویسیم، هیچ تجربه‌ای را از دست نخواهیم داد و به اندازه تمام روزهای سال رخدادنویسی و تجربه‌نگاری خواهیم داشت.